سلام حال عجیبی دارم!این تصنیف روداشتم گوش میدادم خواستم تا شماهم ازش بی بهره نمونید

ای کاش ای کاش هیچی نگفتنش بهتره بیخیال حال من...

 موسم گل              دوره مُل (حسن)

 یک دوروز است در   زمانه

ای به دل آرامی به عالم فسانه - ای که ز تو مانده نکویی نشانه

 خاطر عاشقان را میازار - خوش نباشد ز معشوقه آزار

گر بسوزد شمع و پروانه را با زبانه

چون شود روز شمع و شب را نبینی نشانه

می کنی صید - مرغ بسته

می زنی سنگ – بر شکسته

می کشی با تیغ ستم یار خسته

خسته دلان یکسره در خون نشسته

خویش و سوزی و بیگانه سازی

نیست تو آیین عاشق نوازی

تیر عشقت – ای که در سینه ما نشسته

رحمتی کن – با دل – عاشق زار و خسته

آهنگساز: موسی خان معروفی(تهران1344- 1268) بر اساس ملودی محلی مازندرانی دستگاه: دشتی

شاعر: حسن وحید دستگردی(1321-1257)

اجرای اول: قمرالملوک وزیری (تهران1338- تاکستان1284) در سال 1319

اجرای دوم هنگامه اخوان(متولد فومن1334)  در بزرگداشت قمر در سال 1356

اجرای سوم: زنده یاد ایرج بسطامی(بم، دیماه1382- بم1335) در تابستان 1368 با همراهی ارکستر سمفونیک تهران